Rozmiary biblioteczki mojego Synka są już w tej chwili imponujące. Nie miałam aż tylu książek w jego wieku i pewnie nie bez znaczenia jest fakt, że Pieszczoch po prostu odziedziczył książki i po mnie i po Panu Mężu, a cała Rodzina ten bardzo piękny spadek poszerza o współczesne perełki. DZIĘKUJEMY WAM! Taka ilość to niezmiennie pretekst do bycia razem, spędzenia spokojnych paru chwil nad krainą bajek i nieoceniona pomoc w rozwoju Maluszka. Uwielbiam czytać Synkowi. I co dwa zdania całować jego mięciutkie włosy, kiedy wtula się we mnie zasłuchany...
Książek dla dzieci na rynku jest całe morze, wszystkie piękne, kolorowe, błyszczące... I może to nostalgia i cudowne dzieciństwo, a może po prostu przyjemny odpoczynek od ilustracji na jedno, komputerowe kopyto, sprawia, że kiedy biorę do ręki tę książkę jestem po prostu oczarowana.
Ludwik Jerzy Kern to autor wielu utworów dla dzieci, a "Pan Tygrys" to jedna z tych bajek, która czyta się sama i nie pozwala się nie uśmiechnąć! Zabawny jest prawie każdy wers, zakończenie zaskakujące, a dziecko w trakcie lektury może dowiedzieć się o istnieniu paru gatunków ptaków, których w miejskiej dżungli nie uświadczysz. Ilustracje wykonał Adam Kilian, moim zdaniem po prostu cudowne. Proste, łatwe w odbiorze nawet dla niespełna dwulatka (a to w gruncie rzeczy najważniejsze, skoro seria skierowana jest do najmłodszych dzieci) i kolorowe, a jednak nie przeładowane i nie męczące, słowem bajeczna elegancja.
Moda na retro nie przemija, więc szkoda, że nikt nie wznawia tego wydania. Powiem więcej, szkoda, że obecnie tak mało wydawnictw dba o równie dobry wizualny poziom lektur dla najmłodszych i nie rozumie, że nie wszystko musi krzyczeć kolorami i detalami. Najmłodsze dzieci to szczególni czytelnicy, a ilustracje powinny je zachęcać do lektury, nie dezorientować szczegółowymi grafikami... Ta książeczka zdecydowanie spełnia te kryteria, a sądząc po zainteresowaniu Pieszczocha, myślę, że to nie tylko moja opinia:)
Życzę Wam udanego wieczorku!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz